vrijdag 20 januari 2012

Heerlijk de wind door je haar

Zo, net terug van een heerlijke (snel)wandeling van een uur. Ik had het echt ff nodig. Ik had een rare bui toen ik opstond. Raar gedroomd en gewoon een beetje een zielig gevoel in mijn maag. En jankerig, gewoon om niks. De opgenomen aflevering van GTST van gisteren maakte het er niet beter op! Ja, ik ben gek, ik kijk er al 25 jaar naar....Het is een rare zwakheid van me, ik ben er niet echt een type voor om soaps te volgen....Ik zal Charlie missen, dag Charlie:-) Lieke heeft haar enorm goed gespeeld vind ik.

Maar goed. Ik kan me echt opladen als ik met zo'n bui een flinke stevige wandeling maak, de wind door mijn haar, mijn favoriete muziek op mijn mp3, en dan, achter onze 'stad' langs de polder in.

Wat mijn bui ook niet echt positief beinvloed had was de aflevering van 'mijn kind is te dik' wat ik had opgenomen. Een gezin, volgens mij een paar schatten bij elkaar, maar wel ontwetend over voeding, werd in beeld gebracht. Het hele gezin had zeer ongezonde eetgewoontes, en de gevoelens van het meisje waar het om ging, raakte me diep. Als je zag hoe dat kind haar eten naar binnen propte, zo bizar. Ik heb altijd een vooroordeel over ouders gehad wiens kinderen zo dik werden. Maar na het zien van dit gezinnetje had ik toch zoiets van... ja, eigenlijk heel sneu, ze wisten echt niet beter.
Maar aan de andere kant denk ik ook; je zíet je kind toch steeds dikker worden? En jezelf? Ik vecht zelf al een tijdje tegen de kilo;s. Nu ben ik met mijn 1,74 en 79 kg niet extreem zwaar, maar 65 kg zou me beter staan:-) Ik weet hoe moeilijk het is om de verleidingen te weerstaan. Maar dan gaat het over jezelf....
Mijn dochter daarentegen is een slanke spriet van 1.40 en 29 kg. Ik moet haar aansporen om te eten, en ik zie haar niet zo haar eten naar binnen stouwen. Maaarrr mijn dochter is ook dol op patat, frikadellen, snoep en chips. Ik ben er om haar te begeleiden in het groot worden op een gezonde manier.
'Nee' zeggen hoort daar ook bij... En hoe moeilijk dat ook is, je bent het aan je kind verplicht. Zo kijk ik er tegenaan.
Ik heb het idee dat mensen steeds moeilijker 'nee' kunnen zeggen tegen hun kinderen (inclusief ikzelf overigens). Niet alleen op het gebied van snoepen ed, maar ook op andere gebieden.
Hoe zou dat komen? Waarom is dat tegenwoordig zo moeilijk? Waar zijn we bang voor?
Ik ben benieuwd naar jullie idee hierover.

1 opmerking:

  1. Kinderen die te dik worden, zijn vaak voorzien van ouders die voorzien zijn van overgewicht. Ik merk ook steeds meer dat het echt onwetendheid is en geen 'kwade opzet'.
    Zelf ook iets te zwaar, maar op het moment nog even niks aan te doen. Zoonlief is eindelijk op de 30kg beland, met 1,43m. Ik weet niet waardoor dat komt, want als je ziet wat hij wegwerkt. Maar dus wel dingen als brood, pasta, rijst, groente en fruit. Natuurlijk eet hij ook wel eens een koekje of chips ofzo, maar het is geen deel van de maaltijd bijna.
    Ik ben gelukkig gezegend met een kind dat vrijwel alles lust en gek is op fruit.

    BeantwoordenVerwijderen